Męski sweter – czysta czerń

Potrafię robić na drutach, a regularny trening sprawia że w tej dziedzinie mogę pozwolić sobie na coraz więcej. Nowo zdobyte umiejętności cieszą, ale też pokazują jak bardzo dużo mam jeszcze do opanowania w myśl leśnej zasady „im dalej w las tym więcej drzew”.  Nie popadam w samozachwyt ani w fałszywą skromność. Potrafię robić na drutach, mam tę zdolność i umiejętność. Z darem perswazji już u mnie gorzej. Gdy okazało się, że sweter, który podjęłam się zrobić ma być czarny próbowałam zachwalać grafity, granaty, sól pieprz i melanże, ale moje sugestie były daremne. Jednak czarny. Trudno, zresztą nikt nie obiecywał że będzie łatwo. Chyba nigdy nie robiłam z czystej czerni dużych form, a mówi się, ze to kolor wyjątkowo trudny, niewdzięczny i źle  widoczny podczas pracy. Czarno to widzę, pomyślałam, ale nie nurzałam się w tych wizjach na tyle głęboko, by wpaść w czarną rozpacz. Decyduję się na prosty model, bezszwowy raglan robiony od góry. Do dzieła! Czarny sweter i czarna kawa, przekonajmy się jaki to diabeł tkwi w szczegółach czerni. I cóż, pierwszy chochlik związany z przyjemną wełenką merino soft lana gatto ukrył się w banderolce, na której stoi jak wół rozmiar drutów numer pięć. Obejrzałam moteczki i zanim zrobiłam próbkę wiedziałam, że nawet czwórka do za dużo. Ja użyłam drutów nr. 3,5, do ściągaczy 3 a do włoskich wykończeń 2,5. W dziewiarstwie wiadomo, że rozmiar ma znaczenie. Być może to jakaś inna numeracja, albo jakaś czarna owca, już nie ważne.

Co do opinii, że z czarnej włóczki dzierga się trudniej, wszystko to prawda. Słabo widać dzierganą materię, kształt oczek, nie można wleźć z robótką w byle kąt, zwłaszcza o tej porze roku. Dla odmiany wszelkie paproszki w rozmiarach gdzie indziej niewidzialnych znajdują na czarnym tle doskonałą przestrzeń do autoprezentacji, biszkoptowa sierść i drobne pyłki kurzu uwidaczniają swoje kształty i przykuwają uwagę patrzącego.

To prosty fason swetra, właściwie poza rozmiarem, przewidywalny, więc dla urozmaicenia pracy decyduję się na wprowadzenie czegoś nowego. Tu wplotłam trzy techniczne rozwiązania, których wcześniej nie stosowałam. Po pierwsze zrobiłam pogłębienie raglanu z podkrojem pachy, coś co dotychczas uważałam za zbyt trudne, teraz mogę napisać czarno na białym, że nie taki diabeł straszny.

Druga rzecz to dwa rękawy robione równocześnie magic loopem, świetny wynalazek gwarantujący idealnie równe zwężanie linii rękawa. Nie wiem, czy zakochałam się w tej metodzie, wydaje mi się, że nieco inny, korzystniejszy efekt jest przy dzierganiu na pięciu drutach, będę to jeszcze testować. Technika na pewno wygodniejsza, poza tym ta żyłka skręcona w znak nieskończoności działa kojąco, przynajmniej na mnie. Jakiś czas temu to był modny znak, być może nadal jest, ja go lubię bez względu na trendy. A tak na marginesie, jeden poeta napisał że ten znak nieskończoności to zero skręcone z zazdrości.

No i trzecie rozwiązanie, śmiałe i obiecujące. Robiłam ten sweter od samego ściągacza sposobem włoskim, dotychczas najpierw powstawał sweter, a potem dekolt już dopasowywałam. Tym razem założyłam że się uda od razu. Wyszło nieźle. Do czasu, a konkretnie do prania, podczas którego obwód szyi nazbyt się poszerzył. Przyszło mi więc chirurgiczną metodą oddzielić część ściągacza, nabrać żywe oczka i ponownie zrobić wykończenie szyi. Udało się bez powikłań. Sweter gotowy do noszenia! Nie był to diabelnie trudny projekt, ale dostarczył trochę przygód. Nie wspomniałam jeszcze o napięciu związanym z ryzykiem braku wełny, ale to przecież standard. Wełna miła w dotyku po zamoczeniu jeszcze bardziej zmiękła, a gotowy mokry sweter wydłużył się na kształt sukienki, mógłby nawet służyć za sutannę. Na szczęście po zblokowaniu i wysuszeniu wrócił do właściwych kształtów. 

Nie zamierzam oczerniać czerni, ale muszę wspomnieć o tym, że jedną z jej wad jest trudność sfotografowania, a jeśli na to nałoży się chwilowy  brak możliwości plenerowych to efekt będzie dość skromny. Poniżej czarny męski sweter dla Łukasza, w roli modela ponownie Wojtek, niewątpliwie należy mu się czarny las z CzarodziejaJ

Powyższe zdjęcia swetra zrobione zostały przed korektą, a poniżej poprawione wykończenie ściągacza wokół szyi.